Mateo 5:7

Mapagpakumbabang tumutulong sa kapatid,
At hindi tumatangging makibahagi;
Pawang kalinga ang inihahatid
Alalahaning pansarili
Lahat ito ay isinasantabi,
Anupa't kung kapwa ay may kabigatan
Dulot niya ay kalingang kagaanan.

Alapaap minsan ay masungit
Nagngangalit na langit
Gaya ng bagyong walang kasimpait.

Maitatago man ng panahon
Gagayak at patuloy na babangon
Alay na tulong, hindi maglalaon.

Mabuting Balita ay isinasabuhay,
Asahan mong hindi mapapagal
Handang umabot kahit nangangatal.
Ang mga lakad ay may layunin,
Bungkos ng mga kaluluwa ay anihin
Alalayan sa gilid ng bangin,
Gabayan mula sa kahariang madilim.
Init ng kanyang pag-ibig
Nakalaan sa taong hindi kaibig-ibig.

Sarili ay laging pinahuhuli,
Alaalang lumipas na may pighati
Pawang nakapinid sa isang ngiti.
Akayin ang kapwa sa daan ng kalangitan,
Galak ng puso dito nga natagpuan
Kasama sa panalangin lahat ng kapatiran,
Araw sa umaga ang kaparis
Tumitingin sa mga tumatangis.

Sukli sa ginawa ay maaasahan
Ibabalik ng Diyos na makatarungan,
Laging umasa at huwag manlamig
Aani ng sagana sa binhing dinilig,
Yamang ika'y mapalad dahil umiibig.

Kagalakan ay ipunla sa madla,
Alayan ng papuri ang Dios na dakila
Habang nakakatulong, magpakumbaba
Ariing ito ay sapat na biyaya,
Hari ng kaawaan, sa Kanya nagmula.
Ang panahon ay masama;
Bukas pagdaka'y mawawalang parang bula
Ang buhay ni Kristo nawa'y maging buhay natin,
Gantimpala ay awa sa mahabagin
Ating samantalahin, ipakitang tayo'y asin at ilaw din
Ng mundong nabubulok at kay dilim.

02.04.09_Akrostik (Alay sa isang taong nagtiyaga at tumulong sa akin)