Madayang Lansangan

Madayang Lansangan

Sa may bandang kalayaan,

karaniwang yaman ay matatagpuan,

masigla at malaya itong kalakalan.

Mag-ingat lang sakaling mapadaan,

sa madayang lansangan ika’y mapaliguan

nitong mga naghuhugas ng sasakyan.

Malawak na lansangan, pakinabang o may nakinabang?

© 2009 ni Franco Coralde Sangreo

(091609)

Walang Katapusang Panimula

Walang Katapusang Panimula

Ang araw malungkot man sa dapit hapon,

sumisikat pa rin ng walang sawa.

Ang puno’y pangit mang tingnan kung malagasan ng dahon,

basta’t nakaugat, laging handang magsimula ng talbos na sariwa.

Ang bulaklak malanta man ang kariktan

ay nagpapanibagong supang.

Ang langgam maagos man ang kanilang pagkain,

‘di iiyak at ‘di nagsasawang muling mag-imbak.

Ang buhay, binubuo nga nitong araw, buwan at taon,

datapuwa’t maiksing parang bula

ang tagal para hadlangan ang bakas ng kahapong

nalugmok at nagnanais na muling bumangon.

May mga nasira at nangawala,

subalit ‘di mauubusan ng pagkakataon.

Habang buhay, ‘di matatapos ang panimula,

sapagkat walang hanggan itong Kanyang biyaya.

© 2002 ni Franco Coralde Sangreo

(090502)

Sa Panaginip

Sa panaginip, ang ganap na pag-ibig

ay may haplos, may ngiti at tinig

na para lamang sa iyo.

Sa panaginip, ang ganap na pag-ibig ay may bigayan,

bawat uusalin ay pinag-iisipan,

upang maramdamang ika’y mahal kailanpaman.

Sa panaginip, ang ganap na pag-ibig ay malayang maging ikaw,

sa piling ng taong magpaparamdam

ng ganap na buhay kapag iyong kaulayaw.

Ako’y mapalad ngang tunay

at ‘di kailangang managinip ng gising,

‘pagkat ika’y natagpuan na at ngayo’y kapiling.

 

© 2002 ni Franco Coralde Sangreo

(011802)

Sa Anino ng mga Pangarap

Sa Anino ng mga Pangarap

Alam kong mahirap

dahil ang kalye ay lubak

at madulas lalo na kung paakyat.

Datapuwa’t nais kong tumapak

kahit man lang

sa anino ng aking mga pangarap.

Halos mabiyak ang aking talampakan,

nang lakbayin ko ang nagbabagang daan

habang inaakyat ang ikatlong baitang.

Ngunit hindi ito kasing hapdi

ng mga bitak sa aking puso

na gawa ng pangungulila.

Hindi ko makakalimutan

ang tatlong taong pagtahak

sa daan ng karunungan.

Ang baon ko’y hinihila sa tabing dagat

at hinihingi sa niknik ng pitak.

Naubusan ako, kaya kinain pati bunga ng halakhak.

Lumipas ang ika-apat na taon,

napagtagumpayan ko

ang pakikisama sa atungal ng mga leon.

Kaya tumawid ako sa bisig ng dagat,

ngunit lumiit ang araw, nasunog ang aking balat

at dumilim kaya ako napasinghap.

Habang binabaybay ang karimlan,

may nag abot ng sulô

na nagdulot ng liwanag sa aking puso.

Inalalayan niya ako patungong bukana

hanggang sa mabuo itong aking tiwala.

Sa dulo’y aninag ko ang ’sang hawla, kaya ako’y kumawala.

Ngayo’y binabagtas ang daan sa kabila ng kahapon,

‘lam kong malapit ng matapakan ang anino ng aking mga pangarap,

dahil ang Kanyang biyaya ay sapat mula noon hanggang ngayon.

© 2002 ni Franco Coralde Sangreo
(071202)

Asó

Asó

Araw ay gumigising sa kumpas ng Maykapal,

ngunit namamahinga ng may dangal.

Buwan ay susungaw ng mahinay,

ngunit lilipas pagsilip ng bukang-liwayway.

Kabataan ay kukupas,

tulad ng amor secong malalagas.

Kagandahan ay mawawala,

tulad ng rosas na malalanta.

Amihan ay tumitigil,

habagat ma’y nakikitil.

Kasikatan ay malalaos,

tumitigil kahit ang unos.

Bakit sasayangin ang buhay

gayong ito’y asó na sandaling lilitaw

pagdaka’y sa paningin mawawalay.

Samakatuwid baga’y, tiyak pati pagpanaw.

© 2000 ni Franco Coralde Sangreo
Sa inspirasyon ng: Santiago 4:14 
(03312k)

Bunga ng Panalangin

Bunga ng Panalangin

Ako’y nangarap pero nabigo,

umiyak pero ‘di tumigil sa paghahanap.

Masarap umibig pero nakakahapo,

lalo na kung sayo’y hindi tapat.

Ngunit nang ika’y dumating,

nawala na ang pangamba

na ako’y iiwan mo rin.

Dahil ikaw ay bunga ng panalangin.

© 2002 ni Franco Coralde Sangreo
Sa inspirasyon ng: Kawikaan 19:14 
(01122k2)

Mahiwagang Pag-ibig

Mahiwagang Pag-ibig

Ang pag-big ay hindi ko madaling maipipinta

pagkat sadyang ito’y mahiwaga.

Nang ibigin kita’y hindi alam

kung saan nagsimula.

Sa hinagap hindi ko man lang pinangarap,

subalit ngayo’y nais kang makasama

sa ginhawa man o hirap.

Pagmamahal ko’y iyong pagtiwalaan,

huwag kang susuko sa anumang paraan

pagkat kung haharap man sa unos na lalaganap,

pag-ibig ko’y ‘di na magbabagong ganap.

Sa ating babatahin
huwag panghihinaan,

‘pagkat ang tulong ng Diyos laging maaasahan.

Sa panahong hustong takal

tayo’y haharap sa dambana ng Maykapal

na may galak tunay na walang mapag sidlan,

‘pagkat ang mahiwagang pag-ibig ay atin nang pagsasaluhan.

© 2000 ni Franco Coralde Sangreo

Sa inspirasyon ng: Kawikaan 30:19 

(05292k)

Ugnayang Tatsulok

Ugnayang Tatsulok

O Diyos na sa amin’y lumikha,

Kinikilala naming Ikaw ang simula

Nitong wagas na pagsintang gawa,

Sa Iyong sapat na biyaya.

Kaya sa harap nitong dambana,

Nais naming isapuso at kaluluwa

Na Ikaw ang tulay na laging mag-uugnay

Sa pagitan naming dalawa.

At habang nabubuhay,

Tatandaang Ikaw ang bigkis naming matibay

Na magpapatatag sa hamon ng mga pagsubok.

Aalalahanin kahit maputi na ang aming buhok,

Na Ikaw, O Diyos ang laging una sa ugnayang tatsulok.

© 2003 ni Franco Coralde Sangreo

Sukob

Sukob

Dati'y nag iisa ako
sa gitna ng ulan,
may sumukob
pero agad akong iniwan.

Ngayo'y 'di na ako giniginaw
sa anggi ng ulan,
'di ko na rin pansin ang
hampas ng bagyo.

Dahil nandiyan ka sa tabi ko
naglalaro ka sa panaginip ko
nangungulit ka sa alaala ko
at naglalambing ka sa puso ko.

'Di na rin mahalaga
kung dumaan man ang unos,
'pagkat sukob tayo sa buhay
hanggang ito'y matapos.

© 2008 ni Franco Coralde Sangreo
1122efsies08